Cinabons i wczorajsze szycie...

Wczorajszy dzień, zaczął się od tego, iż moje małe dziecko wstało i stwierdziło "Mamo jestem łodna". Niestety okazało się, że kupiliśmy za mało chleba, więc Łucja dostała "jaicę" (czyli jajecznicę) bez chlebka a ja zabrałam się szybko za pieczenie chleba z płatkami owsianymi.  Jako iż kuchnia się nagrzała szybko od piekarnika to postanowiłam wypróbować przepis od mojej szwagierki Kasi na Cinabons. Pyszne cynamonowe bułeczki  z ciasta duńskiego. Wyszły rewelacyjnie. Akurat na kawę przyszła moja koleżanka z córeczką i moi teściowie, także jedna blacha zniknęła w momencie.  A oto foto relacja  - bułeczki po upieczeniu i po polaniu ich specjalną polewą z serka.

A tutaj przepis dla zainteresowanych:

CINABONS

Ciasto: 

1 szkl. ciepłego mleka

2 jajka

1/3 szkl. rozpuszczonego masła

4 i 1/2 szkl. mąki

1/2 szkl cukru

40 g. drożdzy

łyżeczka soli

Nadzienie:

3/4 szkl. brązowego cukru (zmielić)

1/4 kostki miękkiego masła

2 i 1/2 łyżeczki cynamonu

Polewa:

120 g. serka typu Philadelphia

4 łyżki miękkiego masła

1/2 szkl. cukru pudru

1/2 łyżeczki ekstraktu z wanilii

szczypta soli

Ciasto: Podgrzać mleko. W ciepłym mleku rozpuścić drożdże. Dodać cukier, masło, sól, jajka i mąkę.Wyrobić ciasto. Zostawić do wyrośnięcia na godzinę.

Nadzienie: Zmielić cukier brązowy. Wymieszać go z cynamonem i masłem. Wyrośnięte ciasto podzielić na dwie części. Każdą rozwałkować na prostokąt. Na cieście rozsmarować nadzienie. Zwinąć w roladę. Pokroić na plastry. Ułożyć powstałe ślimaczki w formie lub w naczyniu do zapiekania. Zostawić na 30 minut do wyrośnięcia. Piekarnik rozgrzać do 180 stopni i piec 18-20 minut.

Polewa: Wymieszać kremowy serek, masło, cukier puder, ekstrakt waniliowy i sól, na puszystą masę. Rozsmarować polewę na ciepłych jeszcze bułkach. Podawać najlepiej na ciepło. Na drugi dzień można je podgrzać w mikrofali. 

Popołudnie spędziłam na szyciu wielorazowego podkładu do przewijania dla swojego przyszłego maleństwa. Wierzch został uszyty z tkaniny PUL czyli nieprzepuszczającej wody a spód z polarku minky. Sądzę, że taki podkład do przewijania zawsze przyda się, na wyjeździe, gdzie trzeba przewinąć dziecko używając przewijaków w miejscach publicznych.

Acha i jeszcze skończyłam sarenkę i grzybka, którego pewnie wykorzystam przy jakiejś świątecznej zawieszce. Potem moja aktywność zdechła, bo duży brzuch już mi wyjątkowo przeszkadza przy szyciu a kręgosłup chce pęknąć. ;)